برگی از گنجینه استاد محمد علی شرف الدین – 4
این اجازه یکی از اسنادی است که جناب استاد محمدعلی شرف الدین به واسطۀ استاد شامخ حسینزاده به دست این بنده رساندهاند تا آن را نشر دهم. با سپاس از لطفشان و دعای خیر برای دوام عمر و توفیقشان.
اجازه اول به سال 1312 از شیخ محمدطاهر معزی صادر شده و اجازه دوم به سال 1315 پس از رحلت ایشان توسط شیخ محمدحسن معزی.
اجازه اول به سال 1312 از شیخ محمدطاهر معزی صادر شده و اجازه دوم به سال 1315 پس از رحلت ایشان توسط شیخ محمدحسن معزی.
متن سند از مرحوم شیخ محمدطاهر معزی
بسم الله و الحمد لله و الصلوة علی محمد وآله
چون جناب مستطاب عالم مقدس آخوند ملا محمدجعفر زید توفیقه استدعا نمود که اقلّ العباد او را اذن بدهم در امور مفصّلۀ ذیل و به حسب ظاهر قابل این امر و جامع شرائط این اذن بود، لهذا او را مأذون نمودم در جمیع امور مذکوره که به نحو شرعی در آنچه قبض و صرف آن معتبر است معمول دارد، هم در قبض و هم در صرف. و در اموری که مجرد اذن کافی است در آنه نیز مأذون است که بر وفق شرع عمل نماید و در اموری که غبطه و مصلحت میبایست ملاحظه بشود، آنها را ملاحظه نموده و معمول بدارد.
و تفصیل امور مأذون فیها این است: قبض و صرف حق امام علیه الصلوة و السلام، از خمس و ردّ مظالم، بنا بر آنکه واجب یا احوط یا اولی در آن اذن است. و همچنین نیز مأذون است در تصرّف به نحو صرفه و غبطه، و در امور صغار و مجانین و هر مولّی علیه مانند سفها، و حفظ مال غائب به نحوی که شرعاً مورد اذن است. و نظر و عمل به مصلحت به نحو شرعی در موقوفات عامه از مساجد و غیرها که متولّی یا ناظری شرعی نداشته باشند. و احکام اموات، آنچه اذن در آن معتبر است، وجوباً أو احتیاطاً. و همچنین در زکات و سهم دیگر خمس، بنا بر آنکه اذن در آنها اولی یا احوط است. والله تعالی هو الموفّق و المعین. تحریراً في ثاني محرّم سنة إحدی عشرة وثلاثمائة بعد الألف من الهجرة.
[هامش سند]
بسم الله خیر الأسماء. نعم هو مأذون في ما سطر في المتن والهامش بالقیود المذکورة ملتزماً فیها جانب الاحتیاط الذي هو طریق النجاة. [مهر: لا إله إلا هو الملك الحق المبین عبده محمدطاهر].
[هامش دیگر از مرحوم شیخ محمدحسن معزی]
بسم الله الرحمن الرحیم. الحمد لله وسلام علی عباده الذین اصطفی.
چون حضرت حجة الاسلام مرحوم قدس رمسه جناب مستطاب شامخ الألقاب عالم فاضل کامل ورع تقی آخوند ملا محمد جعفر را – دام فضله و توفیقه – در جملۀ امور مذکوره در متن این ورقه، به نحوی که در آن مسطور است، مأذون فرموده بودند، أحقر العباد نیز او را مأذون نمودم در جمیع اموری که إذن حاکم شرع در آنها معتبر یا احوط یا اولی است از امور مرقومه در متن ورقه بأسرها، که به نحو شرعی چنانکه در آن مرقوم شده عمل نماید، مع رعایة ما یجب مراعاته و ملاحظة ما یشترط ملاحظته، کما حرّر في الورقة.
و همچنین مأذون است در مأذون نمودن غیر خود از عدول ثقات در تصدّی امور مرقومه، حسب ما ذکر في متن الورقة وهامشها. هذا فینبغي لکلّ أحد من آحاد المؤمنین اینکه از وعظ و نصح او در اداء حقوق واجبه برنتابند و از اوامر و نواهی او در اشیاء راجعه به امور مرقومه در این ورقه تخلف ننمایند، چه او خبیر و بصیر است بوضع الحقوق في مواضعها وصرفها في مصارفها مع رعایة الاحتیاط الذي هو سبیل النجاة. والله تعالی هو الموفّق والمعین.
والسلام علی من اتبع الهدی. وقد تلفّظت بالإذن المذکور. وقد وقع ذلك وحرر لیلة الثاني عشر من شهر رجب الأصبّ من شهور سنة 1315 خمس عشرة وثلاثمائة بعد الألف.
نعم. هو مأذون في جمیع ما زبر في هذا الهامش الذي هو خطي وأنا الأحقر الراجي عفو ذي المنن مع رعایة الاحتیاط الذي هو سبیل النجاة.
[مهر: لا إله إلا هو الملك الحق المبین عبده محمدحسن]
پنجشنبه ۲۳ دي ۱۳۹۵ ساعت ۵:۲۱