بازنویسی متون کهن ضرورتی است که این بنده بارها در مجال‌های مختلف کتبی و شفاهی بر آن تأکید کرده‌ام. گسست فرهنگی این نسل با مواریث کهن – حتی آثار سدۀ گذشته – این ضرورت را به خوبی پیش دیدۀ ما می‌آورد. با نسلی که نه تنها حوصلۀ کتابهای قطور قدیمی بلکه حتی حوصلۀ یک ایمیل دو سه صفحه‌ای را ندارد، چگونه باید از آن همه میراث گرانسنگ گذشتگان سخن گفت؟ دلخوشی اهل تحقیق به همان معدود افرادی است که تشنۀ حقایق‌اند و آن را با عمق و استواری استدلال می‌جویند. در این مورد سخن در جای دیگر باید گفت. باری، یکی از متونی که در عین استواری و شهرت، سخت غریب و مهجور است، کتاب منتهی الآمال نوشته محدث قمی است. اهل تحقیق چندان به این کتاب نمی‌نگرند، به دلایلی که خاصّ خودشان است و در این مختصر نگنجد. عموم مردم نیز که روزی مخاطب این کتاب بودند، امروز نمی‌توانند از آن بهره بگیرند، به جهت حجم زیاد و زبان سنگین آن که متعلق به هشت دهه پیش است. بدین روی، از سالها پیش نگارنده آرزوی بازنویسی این کتاب را داشته است. در حدود سی سال پیش گروهی به این فکر افتادند و کار را از باب چهاردهم آغاز کردند که مربوط به امام مهدی است. اما کار ناتمام ماند و همان بخش نیز چاپ نشد. چاپ کتاب به حدود بیست سال قبل موکول شد که به عهدۀ این بنده افتاد. این بار بازنگری و بازنگاری تمام آن را عهده‌دار شدم و آن کار پیشین با تغییرات کلی به شکل شش دفتر کم‌حجم و خوش‌خوان عرضه شد. نخستین چاپ آن به سال 1382 توسط انتشارات نبأ منتشر شد و چاپ دوم آن در سال جاری (1396) همزمان با ایام نیمه شعبان میلاد گرامی آن امام همام به بازار نشر آمد. توضیحات در مورد انگیزه و سیر کلی کار و گامهای برداشته شده در آغاز هر دفتر آمده است. برای آشنایی با محتوای هر دفتر نیز سخنی کوتاه در آغاز آن آمده است. خلاصه اینکه هر دفتر، شامل سخن ناشر، گفتار بازنویس، متن بازنویسی شده همراه با پاورقی‌های توضیحی ضروری، متن کامل احادیث مورد استناد و نشانی آنها است، به گونه‌ای که در چند سطح برای مخاطبان مختلف، از عموم مردم تا پژوهشگران قابل استفاده است. امید است اهل قلم این بنده را از دیدگاه‌های اصلاحی خود بی بهره نگذارند و این گام کوچک که در راه معرفت امام عصر ارواحنا فداه برداشته شده، در آستان بلندش پذیرفته آید.
