در روز پنج شنبه 15 مرداد 1394 مطابق با 20 شوال 1436 در کتابخانه امیر المؤمنین علیه السلام نجف در جوار مزار مرحوم علامه امینی کتابی از اسماعیلیه دیدم که به عنوان کتاب دعا در نجف و کربلا می‌خوانند و این نکته را با تورق آن نوشتم.
کتاب، «ابلج البرکات و القربات» نام دارد. نویسنده خاصی ندارد. ولی مشخصات چاپ را چنین نوشته است:
سنة 1430، الجزء الثانی، طبعت مرة ثانیة، سنة آلاء البرکة و الخیر و السعادة، سنة 1431.
بخشی از آن به زبانی مثل اردو (شاید زبانی دیگر باشد) و بخشی عربی است. در آن هم متون زیارت و دعا هست و هم اشعار . در 211 صفحه رقعی. آنچه در این یادداشت می‌نویسم، فقط بر اساس مطالب عربی این کتاب است.
این گروه رهبر خود را سید محمد برهان الدین می‌دانند که فرزند و جانشین سیف الدین است. در ص 49 – 50 زیارت امین الله را نقل کرده است. چندین سلام آورده و ضمن آن مناقبی برای امیر المؤمنین بر شمرده که در جای خود باید بررسی شود. ضمن اعمال کوفه زیارت رُشَید هَجَری را آورده که نشان می‌دهد عقیده دارند آن بزرگوار در کوفه مدفون است.
شعرهای عربی این مجموعه در مدح امیر المؤمنین علیه السلام از سید طاهر سیف الدین و سید عبد علی سیف الدین و جوهر محمد برهان الدین و سید عبد علی عماد الدین و مؤید شیرازی است.
ص 122 – 123 ضمن دعاهایی که آورده، این فقره از دعای 47 صحیفه سجادیه است:
اللهم انک ایدت دینک .... تا .... بذلک متقربین. البته بین جملۀ «بهاء العالمین» و «اللهم فأوزع لولیک» با خط و حروفی متمایز از متن دعا نوشته است: «سیدنا و مولانا ابوالقائد جوهر محمد برهان الدین و طوّل یا رب شریف عمره و نوّه منیف ذکره»
تحریفی در یک سطر که قصه را از شرق تا غرب دور می‌سازد!
در ص 163 تا 166 ضمن اعمال حرم میثم تمار و زیارت آن بزرگوار، بخش مفصلی از دعای امام سجاد علیه السلام آورده است: «اللهم و أتباع الرسل و مصدّقوهم ...» را آورده است.
در ص 171 تا 174 ضمن اعمال حرم کمیل و زیارت آن بزرگوار، دعای امام سجاد علیه السلام برای حاملان عرش را آورده است : « اللهم و حملة عرشک ...»
تحلیل و بررسی این مطالب زمان بیشتری می‌طلبد، خصوصا در پرس و جو از خودشان که جایگاه این منقولات در میان فرهنگ زیارتی آنها چیست. البته چنین فرصتی فعلا ندارم. همین مقدار را در مورد رواج صحیفه سجادیه در میان این گروه از اسماعیلیه نوشتم . و الحمد لله رب العالمین.