مقدمه
1.این ابیات از آغاز کتاب «باغ مؤمنین» نقل شده است، منظومه ای در حدود چهل صفحه، سرودۀ سید محمد وزیر فرزند مفتی سید محمد عباس شوشتری. چاپ سنگی مطبعۀ اثنا عشری به اهتمام سید عابد علی.
2. ناظم این منظومه یکی از عالمان شوشتری الاصل از خاندان محدث شهیر سید نعمت الله جزایری است که مانند پدر بزرگوار و پرکارش در هند می‌زیسته است.
3. در اهمیت و فواید توجه به این منظومه به سه نکته اکتفا می‌شود:
الف.احیای برگی از تاریخ ادبیات شیعی فارسی هند در قرن چهاردهم
ب.گامی در راه استواری پیوند فرهنگی بین ایران هند
ج. بازیابی برگی از تاریخ فرهنگ و ادبیات خوزستان
بدین روی جای آن دارد که به عنوان پایان نامه یا به شکل دیگر، تحقیق و تحشیه و منتشر شود.
4. وی در زمان سرودن این منظومه 52 سال داشته است، چنانکه در اواخر منظومه می‌گوید:

(ص 31)
5. تقریظ سید علی محمد ابن سید محمد سلطان العلماء در پایان کتاب آمده است که ضمن آن گوید:
زهی فصاحت و خهی بلاغت.
نیز می‌نویسد:

6. دستیابی این بنده به نسخۀ عکسی کتاب، در پی ارسال آن توسط استاد دکتر حسین متقی در یکی از کانال‌های پربار ایشان است که همین جا باید از ایشان تشکر کنم.
7.امید است نشر این یادداشت مختصر توجه اهل نظر را به این عالم مبرور جلب کند که تک نگاری، ولو در حدّ مقاله در بارۀ ایشان بنویسند.
سید محمد وزیر در ضمن برگهای آغازینِ کتاب در مدح حضرت علی مرتضی سلام الله علیه می‌سراید:

*ختامه مسک
این یادداشت مختصر، در روز 16 آذر 1400 / دوم جمادی الاولی 1443 به انجام رسید که مصادف با سالروز رحلت عالم محدث جامع الاطراف، مرحوم آیة الله شیخ علی اکبر نهاوندی است (1278 – 1369 ق.). محدثی پر اثر که تنها برخی از آثار ایشان در زمان حیاتش و پس از آن منتشر شده و شماری از آثارش هنوز به صورت مخطوط موجود است. خوشبختانه به همت مرحوم آیة الله شیخ مهدی حائری تهرانی تمام آثار ایشان برای کتابخانه مدرسۀ حجتیه قم خریداری شده و اکنون در آن گنجینه نگاهداری می‌شوند.
باری، نگارنده از آثار ایشان بهره‌های فراوان برده ام، به ویژه کتاب مفصل «العبقریّ الحسان» (در بارۀ امام عصر عجل الله تعالی فرجه) و «انوار المواهب» (در بارۀ دیگر امامان معصوم علیهم السلام)، و این سالها پیش از چاپ تحقیقی این دو کتاب بود که هر دو در سالهای اخیر به سامان رسیده است. در حدود 35 سال پیش نیز توفیق داشتم که بخش مربوط به حضرت صدیقۀ کبری از کتاب انوار المواهب را همراه با تعلیقات آماده کنم که قبل از سال 1370 شمسی ضمن مجلد دوم مجموعۀ «الزهراء» توسط انتشارات میقات تهران منتشر شد.
به هر حال، در سطور پایانی این یادداشت، یاد آن عالم محدث را گرامی می‌دارم و ثواب این قلم انداز شتابزده را به روح بلندش هدیه می‌دارم.