[1 تا 4]

در ادامۀ تکمیل کتابنامۀ مربوط به علامه امینی، در روزهای اخیر به بعضی از شماره‌های مجلۀ «مداد» دست یافتم که از منشورات عتبۀ علویه است و عمدتاً به شؤون مربوط به کتاب می‌پردازد.
در این چند شماره مجله، 4 مقاله در مورد علامه امینی یافتم، با این مشخصات:
1. مکتبة الامام امیرالمؤمنین علیه السلام [ضمن سلسلسۀ: المکتبات العامّة الحاضرة فی النجف الاشرف]، عبدالهادی عباس الابراهیمی، مداد، سال 1 شماره 4 ص 2 – 8.
2. موسوعة الغدیر للعلامة الأمینی، هاشم آل بحر، همان شماره، ص 36 – 37.
3. العلامة الأمینی ناسخاً، حیدر نعمة الصریفی. مداد، سال 1 شماره 5، ص 14 – 18 [گزارشی از 13 کتاب از متون شیعی که مرحوم امینی استنساخ کرده است]
4. ثمرات الأسفار إلی الأقطار [معرفی مختصر این کتاب]، هاشم بحر. مداد، همان شماره، ص 26 – 27.

[5]

نامه علامه امینی در دفاع از آیت الله حکیم
در کتاب زیر نامه‌ای از شهید سید محمد علی قاضی طباطبایی آمده که ضمن آن به نامه‌ای از علامه امینی اشاره شده که در دفاع از آیت الله سید محسن حکیم در برابر اتهاماتی که بعثی‌ها به ایشان زده بودند، صادر شده است:
یک قطره دریا، [زندگی نامه میرزا جعفر اشراقی تبریزی]، حسین افروغ. تهران: گلشن راز، 1389 شمسی، ص 274
به نظرم می‌آید که متن این بیانیه را در یکی از شماره‌های مجله پیام بهارستان (در دورۀ تصدی دکتر رسول جعفریان) دیده باشم. البته اکنون فرصت رجوع ندارم، لذا امیدوارم در فرصت دیگر بطور قطع در این مورد بنویسم.

[6]

یکی از بزرگان دانش که ریشه در دزفول داشت ولی در اصفهان نشو و نما کرده و اخیراً در تهران درگذشت، مرحوم استاد محمد حسن مدرس فتحی دزفولی بود. ایشان در دیوان خود که چاپ شده (تهران: آفاق، 1393 ش.)، قطعه‌ای در رثای علامه امینی دارد که در سال 1350 شمسی / 1390 قمری سالگرد رحلت ایشان سروده است. متن این قطعه (ص 345) چنین است:

در کتاب فیلسوف عدالت (شرح حال تحلیلی استاد محمد رضا حکیمی، چاپ دلیل ما) ص ۵۳۳ و ۵۳۴ نامه‌ای خواندنی از علامه امینی خطاب به ایشان آمده است.

[۸]

محمد جواد مهری طی مصاحبه‌ای سوانح حیات مرحوم آیت الله سید مرتضی نجومی را ثبت کرده که ایشان ضمن مطالبی از استاد خود مرحوم امینی یاد می‌کند:
نگین کرمانشاهان، مرد لحظه‌های ناب زندگی؛ گفتگوی محمد جواد مهری با سید مرتضی نجومی؛ قم: آیین دانش، ۱۳۹۰ ش. ص ۳۸ – ۴۳.

َ

[۹]

در نشریۀ پژوهش‌نامۀ خاندان جزایری و خویشاوندان، ویژه‌نامۀ تابستانۀ سالنامۀ خانوادگی خاندان جزایری، سال ۴۴، ص ۱۱ (۱۳۹۳ ش.) ضمن شرح حال مرحوم آیت الله سید محمد کاظم آل طیب شوشتری جزایری (تولد: ۱۴ ربیع الاول ۱۳۳۸ ق.) فرزند عالم مبرور مرحوم سید علی محمد (۱۲۹۹ – ۱۲ صفر ۱۳۷۰ ق.) آمده است که ایشان نوشتاری مفصل در مورد غدیر در دست نگارش داشته که با دیدن کتاب الغدیر، از اتمام آن چشم پوشیده است.
البته در همان نشریه، اشاره شده که این نوشتار، همراه با دیگر نوشتارهای ایشان همراه با زندگی‌نامه و اسناد چاپ خواهد شد.
این بنده فعلا خبر ندارم که چنین مجموعه‌ای چاپ شده یا نه.

[خاتمه]

این نوشتار مختصر – که در ادامۀ «نخستین مستدرک راهنمای پژوهش ...» نوشته شده – در روز ۱۰ جمادی الثانیه ۱۴۴۱ به سامان می‌رسد. روز گذشته ۹ جمادی الثانیه سالروز رحلت علامه مجاهد سید عبدالحسین شرف الدین بود، و ۷ جمادی الثانیه سالروز رحلت زودهنگام مرحوم شیخ فارس حسون بود.
از هر دو عالم یادشده، هر کدام در سطح خود، خدماتی جاودانه در جهت دفاع از ولایت حقۀ مولا امیرالمؤمنین سلام الله علیه بر جای مانده است که نام آنها را در کنار آرمانشان جاودانه ساخته است. روح بلند شان در جوار مولایشان متنعم باد، و دعای خیر امام العصر و الزمان عجل الله فرجه بدرقۀ راهشان در عوالم برزخ و قیامت باد.
ثواب این وجیز ناچیز به آنان تقدیم می‌شود.